رتبه‌بندی مدل‌های پارامتریک ارزش در معرض خطر با لحاظ کردن موقعیت معاملاتی سهامدار (کاربرد توابع توزیع نامتقارن در مدل‌های خانواده GARCH)

در این مقاله با استفاده از مدل­های خانواده GARCH به تخمین ارزش در معرض خطر دارایی­ها برای معامله­گران بازار سهام تهران در دو موقعیت خرید و فروش می­پردازیم. با توجه به رفتار نامتقارن بازدهی قیمت­ها در بازار سهام تهران (TEPIX) هنگام خرید یا فروش از توابع توزیع نرمال نامتقارن[1] و T-student نامتقارن[2] برای افزایش دقت مدل­های ارزش در معرض خطر دارایی­ها در دو حالت خرید یا فروش استفاده می­کنیم. با تعمیم سنجه­های تنبیهی شنر و دیگران[3] (2012) برای لحاظ کردن موقعیت فروش در ارزیابی عملکرد مدل­های پارامتریک نشان دادیم که مدل­های EGARCH و GJRGARCH با توابع توزیع نامتقارن دارای عملکرد بسیار دقیق­تری هستند. همچنین آزمون آماری توانایی پیش­بینی مکمل نشان می­دهد که با توجه به انتخاب مدل مبنا (GJRGARCH) سایر مدل­های پارامتریک در مقایسه با مدل مبنا دارای میانگین خطای برابر نیستند و استفاده از توابع توزیع­های نامتقارن در مدل­های EGARCH و GJRGARCH به شدت باعث ارتقاء رتبه آن‌ها شده است. [1]- Skewed Student Distribution [2]- Skewed Student Distribution [3]- Sener et. al